-
1 ziemia
- mi; fZiemia — earth, Earth; ( gleba) pl; -mie soil; ( grunt pod nogami) ground; ( podłoga) floor; (własność, kraina) pl; -mie landgryźć ziemię — (przen) pot to bite the dust (pot)
do (samej) ziemi — (zasłona, suknia) full-length (attr)
ziemia pali im się pod nogami — (przen) things are getting hot for them
* * *f.1. (= kula l. skorupa ziemska) (the) earth; Ziemia astron. the Earth; na ziemi on earth; trzęsienie ziemi earthquake.2. ( w różnych wyrażeniach przenośnych) zetrzeć coś z powierzchni ziemi wipe sth off the face of the earth; poruszyć niebo i ziemię move heaven and earth; nie z tej ziemi out of this world.3. (= gleba) soil, earth; żyzna ziemia fertile soil; pójść do ziemi go to one's grave; gryźć ziemię przen. bite the dust.4. (= podłoże, grunt; t. przen.) ground; na ziemi on the ground; pod ziemią underground; nad ziemią above ground; na ziemię l. ku ziemi to the ground; w ziemi in the ground; podnieść coś z ziemi pick sth up off the ground; suknia do samej ziemi full-length dress; spać na gołej ziemi sleep on the ground; kłaniać się do samej ziemi bow to the ground; stąpać l. chodzić po ziemi have one's both feet on the ground; zrównać coś z ziemią raze sth to the ground; nogi mi wrosły w ziemię I stood rooted to the ground l. to the spot; zapaść się pod ziemię disappear without a trace; ziemia pali się komuś pod nogami things are getting hot for sb; wydobyć coś spod ziemi conjure sth up; wyrosnąć jakby spod ziemi spring up; niech mu ziemia lekką będzie may he rest in peace.5. (= rola, grunt uprawny) land, ground; ziemia orna/jałowa arable/barren land.6. (= kraina) land, region; ziemia mlekiem i miodem płynąca fertile land; ziemia niczyja no-man's land; Ziemia Święta the Holy Land; Ziemia Baffina geogr. Baffin's Land.7. hist. ( jednostka administracyjna) land, district.8. geol., techn. ( rodzaj skały) earth; ziemia fulerska/okrzemkowa filler's/diatomaceous earth.9. pl. chem. ziemie alkaliczne/rzadkie alkaline/rare earths.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ziemia
-
2 aufheben
auf|hebenirr vt1) ( vom Boden aufnehmen)etw [von der Erde/vom Teppich] \aufheben podnosić [ perf podnieść] coś [z ziemi/z dywanu] -
3 podnosić
( unosić) to raise; ( z wysiłkiem) to lift; ( zbierać) to pick up; ( pomagać wstać) to lift; (poziom, płace, alarm) to raise; (problem, kwestię) to raise, to bring uppodnosić krzyk lub wrzawę — to raise a rumpus
podnosić liczbę do kwadratu/sześcianu — to square/cube a number
podnosić kogoś na duchu — to lift lub raise sb's spirits lub heart
* * *ipf.1. (= unosić, wznosić) raise, lift, elevate; podnieść kołnierz stand up the collar; podnieść słuchawkę pick up the receiver; podnieść kurtynę raise the curtain; podnieść kotwicę żegl. weigh anchor; podnieść żagle żegl. set sail; podnieść głos raise one's voice; podnieść głowę przen. (= nabrać otuchy) take heart; (= stać się zarozumiałym) become conceited; podnieść oczy l. wzrok raise one's eyes; podnieść rękę na kogoś raise one's hand against sb; podnieść kwestię/temat/problem bring up l. raise an issue/a topic/problem; kroczyć z podniesionym czołem hold one's head high.2. (= wziąć coś, co upadło, przechyliło się, leży) pick up; podnieść kogoś na nogi set sb (back) on their feet; podnieść kogoś na duchu cheer sb up, lift l. raise sb's spirits.3. (= podsuwać) raise.4. (= wzniecać) raise; podnieść alarm raise the alarm; podnosić kurz raise dust; podnosić krzyk l. wrzawę raise a rumpus.5. (= wzrastać, podnosić poziom) rise; po ulewie rzeki się podniosły after the downpour the rivers rose.6. (= wzmagać, poprawiać) increase, augment, raise; podnieść komuś pensję raise sb's pay; podnieść swoje kwalifikacje raise one's qualifications; podnieść wydajność improve efficiency; podnieść sprzedaż increase sales; podnieść liczbę do kwadratu/do sześcianu mat. square/cube a number; podnieść kogoś do godności biskupa raise sb to the rank of bishop.ipf.1. (= unosić się z pozycji siedzącej lub leżącej) stand l. get up, rise; podnieść się z łóżka get up; podnieść się z nędzy/upadku przen. raise from poverty/fall.2. (= być uniesionym) rise, stand; włosy mi się podniosły z wrażenia my hair stood on end.3. (= podrywać się z ziemi) take off, rise; kurz się podniósł dust rose; samolot się podniósł plane took off.4. (= wzmagać się, nasilać się) rise, increase; podniosła się sprzedaż sales rose.5. (o głosie, o dźwięku) erupt, resound.6. (= zerwać się) start, break out; wiatr się podniósł wind started blowing.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > podnosić
См. также в других словарях:
podnieść — dk XI, podnieśćniosę, podnieśćniesiesz, podnieśćnieś, podnieśćniósł, podnieśćniosła, podnieśćnieśli, podnieśćniesiony, podnieśćniósłszy podnosić ndk VIa, podnieśćnoszę, podnieśćsisz, podnieśćnoś, podnieśćsił, podnieśćnoszony 1. «niosąc umieścić… … Słownik języka polskiego
schylić — dk VIa, schylićlę, schylićlisz, schyl, schylićlił, schylićlony schylać ndk I, schylićam, schylićasz, schylićają, schylićaj, schylićał, schylićany «opuścić w dół; zgiąć, pochylić, nagiąć ku ziemi» Schylać gałęzie jabłoni. Uprzejmie schylić głowę.… … Słownik języka polskiego
podźwignąć — dk Va, podźwignąćnę, podźwignąćniesz, podźwignąćnij, podźwignąćnął, podźwignąćnęła, podźwignąćnęli, podźwignąćnięty, podźwignąćnąwszy 1. «podnieść coś ciężkiego, unieść coś z trudem; dźwignąć» Podźwignąć ciężki wór. Podźwignąć skrzynię z ziemi. 2 … Słownik języka polskiego
popodnosić — dk VIb, popodnosićnoszę, popodnosićsisz, popodnosićnoś, popodnosićsił, popodnosićnoszony «podnieść jedno po drugim, podnieść wiele czegoś; podnieść coś w wielu miejscach albo wielokrotnie» Popodnosił z ziemi leżące tam rzeczy. Wszyscy dumnie… … Słownik języka polskiego
do góry — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} w kierunku pionowym od ziemi, wyżej, ponad siebie; w górę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Strzelać do góry. Podnieść głowę, popatrzeć do góry. Podnieść coś do góry. Ręce do góry! {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wysokość — ż V, DCMs. wysokośćści; lm MD. wysokośćści 1. «wymiar czegoś liczony od podstawy w górę, w kierunku pionowym do wierzchołka, do górnej płaszczyzny, krawędzi» Wysokość pokoju, okna, stołu, szafy, kolumny. Hala o wysokości dwóch pięter. Dom ma… … Słownik języka polskiego
unieść — dk XI, uniosę, uniesiesz, unieś, uniósł, uniosła, unieśli, uniesiony unosić ndk VIa, unoszę, unieśćsisz, unoś, unieśćsił, unoszony 1. «dźwignąć coś w górę, podciągnąć ku górze, umieścić coś wyżej niż poprzednio; podnieść, wznieść» Unieść głowę.… … Słownik języka polskiego
pójść — dk, pójdę, pójdziesz, pójdź, poszedł, poszła, poszli 1. «udać się dokądś, idąc skierować się w którąś stronę; podążyć» Pójść do kina, na spacer. Pójść na przełaj, przed siebie. Pójść w stronę lasu. Pójść szybkimi krokami. Ogary poszły w las.… … Słownik języka polskiego
stawać — ndk IX, staję, stajesz, stawaćwaj, stawaćwał stanąć dk Vb, stawaćnę, stawaćniesz, stań, stawaćnął, stawaćnęła, stawaćnęli 1. «unosić tułów opierając wyprostowane nogi na ziemi; wstawać, dźwigać się na nogi» Stanąć na baczność. Stawać na palcach.… … Słownik języka polskiego
noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… … Słownik języka polskiego
podjąć — dk Xc, podejmę, podejmiesz, podejmij, podjął, podjęła, podjęli, podjęty, podjąwszy podejmować ndk IV, podjąćmuję, podjąćmujesz, podjąćmuj, podjąćował, podjąćowany 1. «podnieść z ziemi, unieść w górę, ująć, chwycić, dźwignąć» Podjąć słuchawkę… … Słownik języka polskiego
